BADYA!
Harrel M. Paycana
Ikaw ang dahilan ng aming panlalamig,
Ngunit minsan ay
sanhi din ng pag-iinit.
Ayan ka na naman
sadyang nanunukso,
Ng iyong pagdating at
sadyaing yumakap sa amin.
Minsan nalulumbay
aming pusong tigang,
Ngunit karamihan din
naman galak ang nararamdaman.
Ewan ko ba kung bakit
ikaw pa!
Naging instrumento ng
kalituhan ng iba.
Alam ng lahat na
bahagi ka namin,
Naway pakinggan mo din
ang aming daing,
Na sa tuwing darating
ka may pangamba sa amin.
Sanay na rin kami
makipamuhay sa’yo,
Subalit masdan mo ang
tagapaghintay sa’yo.
Di makaahon sa hirap
na dulot mo,
At masdan mo ang iba
nagagalak sa’yo,
Marahil dahil sa
biyayang dulot mo.
Ikaw na nga kasama ng
kulog,kidlat at hangin,
Ulan na nagiging bagyo sa puso namin.
Iniiwasan at iniintay
ng sambayann,
Para sa maraming
kadahilanan na ikaw mismo ang nakakaalam.
No comments:
Post a Comment